ما برنامههایی ارائه میشود که نسبت به برنامههای سابق، هم سرگرم کنندهتر، هم جامعتر، هم پرمغزتر و هم با معناتر است. امیدواریم که خداوند آقایان را موفّق بدارد. در پایان عرایضم یک بار دیگر این نکته را عرض کنم که اگر ما صحبت امروز را منحصراً مخصوص به یک مجموعه از حضّار محترم کردیم، نه به خاطر این است که خدای نکرده بخواهیم به دیگر رشتههای هنری بهای کمی بدهیم. هرگز اینطور نیست. هنر، عزیز و والاست. هنر، هدیهی ارزشمند الهی به انسان است و هر انسانی که آن را داشته باشد، وقتی ارائه میکند، هدیه ارزشمندی است که از او به بنی نوع بشر داده میشود. هنر، جاودانه و عمومی و جهانی است. مخصوص و منحصر به یک قطعه از زمین و به یک برهه از زمان نیست. اینها همه در جای خود مسلّم و محفوظ است. بنده به رشتههای گوناگون هنری ارادت دارم، ولی خوب؛ انسان از بعضی رشتهها سر در نمیآورد. ما در محیط طلبگی و آخوندی که بودیم از خیلی از این رشتههای هنری کمترین اطّلاعی هم پیدا نکردیم، ولی امروز در مقابل خود مشاهده میکنیم. انسان از بعضی از رشتههای هنری بهخاطر عدم انس و آشنایی نمیتواند زیاد استفاده کند؛ اما از برخی رشتههای دیگر به خاطر سابقه، آشنایی و ممارست، بیشتر استفاده میکند. این یک امر قهری و طبیعی است.