بیانات سال 1373
خواهد کرد. البته دشمن حرف می‌زند. ما به دشمن چه‌کار داریم ؟ امروز مسئولین از روی کمال دلسوزی در صحنه ایستاده‌اند. امواج مشکلات از بیرون کشور فشار می‌آورد؛ اما مسئولین ایستاده‌اند و تا حدّی که می‌توانند مقاومت می‌کنند و برای مقابله با مشکلات به طرّاحی می‌پردازند. ما نمی‌خواهیم بگوییم مسئولین در هر گوشه و کنار کشور، در حدّ معصومند و توان آنان بی‌حدّ و اندازه است؛ نه. اما همان مقدار که توان دارند و می‌توانند بیندیشند و تصمیم بگیرند، با قدرت ایستاده‌اند. همین روحیّه‌ی مردم در این‌ها هم وجود دارد؛ چون جزو مردمند، متّکی به مردمند، از خودِ مردمند، همگام با مردمند. این، فضای بسیار خوب و دلنشینی است. این، همان چیزی است که آینده‌ی امیدبخش را برای انسان ترسیم می‌کند. بنده در آفاقِ آینده‌ی این ملتِ بزرگ، درخشندگی‌هایی را مشاهده می‌کنم که همه به فضل الهی و توفیق الهی و اعانت الهی و رحمت پروردگار مربوط است. مظهر آن رحمت، عبارت است از روحیه‌ی ملت، همگامی ملت و دولت و دلسوزی و از خودگذشتگی مسئولین دولتی برای کارهای گوناگون. روز عیدِ ما به فضل پروردگار با این عیدیهای معنوی، مشحون و سرشار است. این لطف پروردگار را قدر بدانید. شما کارگزاران کشور که اینجا تشریف دارید، بیشترین مسئولیّت را در شکرگزاری این نعمتهای بزرگ الهی دارید. این وحدت و التیام ملت و دولت را مغتنم بشمارید. این، بسیار عزیز است. می‌بینید چطور بلندگوهای تبلیغاتی دشمن، سعی در انکار این