ما با صرف وقت و هزینه‌ای اندک میتواند بهتر از روز اوّل تعمیر و بازسازی کند. چرا باید یک ملت را تحقیر کنند و بگویند: « شما نمیتوانید !؟» اگر ما بخواهیم روحیه اتّکا به خود و روی پای خود ایستادن را در عمل نشان بدهیم و مجسّم کنیم، شما دو قشر معلم و کارگر میتوانید از عواملِ آن باشید. شما هستید که باید نشان بدهید، ثابت کنید و نیز به دیگران تعلیم دهید که « ملت ایران میتواند روی پای خود بایستد .» بحمداللَّه ما منابع زیادی داریم.

آرزوی واقعی من - که البته ممکن است به این زودیها قابل تحقّق نباشد - این است که ما درِ چاههای نفت را ببندیم و اقتصاد خود را براساس کالاها و محصولات غیر نفتی بنیاد نهیم. یعنی فرض کنیم این کشور، کالایی به نام نفت ندارد. البته این کار ممکن است در این سالها و به این زودیها عملی نباشد. زیرا دشمنان ایران در دوران رژیم وابسته و فاسد پهلوی، بیش از حدِّ تصور خرابکاری کرده‌اند و چنان ملت و کشور ما را به نفت وابسته نموده‌اند که نشود به این آسانی چنین کاری را کرد. اما روزی باید این کار بشود و آن روز، روزی است که ملت ایران بدون این‌که سرمایه‌های خود را مفت و مجّانی به دست کسانی بدهد که با کمال خباثت از ثروت ملی کشورها استفاده میکنند، با تکیه بر امکانات ذاتی، روی پای خودش بایستد.

«8»