بیانات سال 1373
بسم‌اللَّه الرّحمن الرّحیم
برادران و خواهران عزیز؛ بخصوص خانواده‌های معظّمِ شهیدان بزرگوارمان و بالاخص عزیزانی که از راههای دور تشریف آورده و متحمّل زحمت شده‌اید؛ خیلی خوش آمدید. این ایام جزو برجسته‌ترین روزهای سال است. دهه اوّلِ ذی حجّه، هم به مناسبت خاطرات ارزشمندی که در ارتباط با ائمّه علیهم‌السّلام در آن وجود دارد و هم به مناسبتی که مربوط به عید « اضحی »، عید بزرگ مسلمین است و قربانی کردن در این روز یک معنای رمزی و حائز اهمیت دارد و هم خصوصاً به مناسبت آنچه که مربوط به روز « عرفه »، روز دعا و توسّل و تضرّع است، دهه فرخنده‌ای است. اگر چه مقارنت روز عرفه با شهادت حضرت مسلم علیه‌السّلام، جنبه مصیبت و عزا به این روز داده است، اما برکات عظیم روز عرفه، در حقیقت چنین روزی را به معنای روز عید، روز برکت و روز رحمت از طرف پروردگار به ما معرفی میکند. من میخواهم به همه شما برادران و خواهرانی که این‌جا تشریف دارید و به همه ملت ایران عرض کنم که این فرصتها را برای توجّه به پروردگار مغتنم بشمارید.