بیانات سال 1374



بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم
خیلی خوش آمدید آقایان محترم و برادران و خواهران گرامی و مسئولین و مشتغلین در قوّه‌ی قضائیّه‌ی جمهوری اسلامی. در این دیدارِ معمول سالیانه، آنچه به نظر این حقیر وظیفه‌ی اصلی بنده است، عبارت است از تشکّر و گفتن خسته‌نباشید به شما حضرات و برادران و خواهران که هر کدام در یک بخشی از این قوّه‌ی عظیم‌الشّأن به کار بسیار بااهمّیّت قضا و متعلّقات آن سرگرمید. چون کار در قوّه‌ی قضائیّه اگرچه مشمول حکم کار در همه‌ی دستگاه‌های جمهوری اسلامی است ــ یعنی عبادت و ثواب و حسنه است؛ مثل همه‌ی دستگاه‌های دیگر در نظام اسلامی که یکی از عبادات مهم، کار در این دستگاه‌ها است ــ ولیکن این دستگاه، این خصوصیّت را دارد که اگر در آن خوب کار بشود، در همه‌ی دستگاه‌های دیگر کشور کار خوب خواهد شد که این مطلب را بنده بارها در خطاب به مسئولین و مشتغلین قوّه‌ی قضائیّه در طول سالیان متمادی ــ شاید از ده سال پیش به این طرف یا بیشتر ــ عرض کرده‌ام و میخواهم روی همین نکته تکیه کنم. چون اگر اینجا خوب کار بشود، احقاق حق بشود، یعنی با جرم و تخلّف و تجاوز از قانون مبارزه بشود، خب، بدیهی است که وقتی یک جمع کمربسته‌ی کارآمدِ کارشناسی، دائم با جرم ــ جرمِ در سطح جامعه و جرم در دستگاه‌های دیگر ــ مبارزه میکنند، جرم مغلوب خواهد شد و عقب خواهد نشست و مجرم از انجام جرم مرتدع2 خواهد شد؛ خاصیّت کار این است دیگر. امّا اگر این دستگاه خوب عمل نکند، علاوه بر اینکه خوب عمل نکردن او یا موجب فساد است در خود این دستگاه و یا العیاذ باللّه حاکی از فساد است در خود این دستگاه، در دستگاه‌های دیگر و در سطح جامعه هم فساد بتدریج رشد خواهد کرد؛ زیرا اژدهای گناه و فساد و شهوات این‌جور است که اگر جلوی خود را باز ببیند، پیشروی میکند، فراگیری میکند، حجم خود را روزافزون میکند؛ این خاصیّت گناه در جامعه است که اگر با آن مقابله نشد، به صورت عجیبی تضاعف پیدا میکند. حالا مقابله‌ها البتّه مختلف است؛ یکی از اهمّ انواع مقابله، همین مقابله‌ی قضائی است. خب، این پس شأن دستگاه قضائی شد که «اِن صَلُحَت صَلُحَ ما سِواها»، امّا اگر خدای نکرده «اِن فَسَدَت»، آن وقت «فَسَدَ ما سِواها»؛3 یعنی یک نقش محوری پیدا میکند در جامعه‌ی اسلامی. اهمّیّت قوّه‌ی قضائیّه از این جهت است.

«1»