بیانات و مکتوبات 1374
من عرض میکنم امسال هم میخواهم دو توصیه بکنم: یک توصیه این است که آن دو شعار را زنده نگه داریم. این مسائلی که مربوط به اخلاق و آداب و عادات انسانی و اجتماعی است، مسائل فصلی و زودگذر نیست، مسائل یک سال و دو سال نیست؛ قرنها کار کرده‌اند تا اینکه یک ملّت را به یک موضعی رسانده‌اند ــ یا خوب یا بد ــ و یک عادت اجتماعی یا یک مشت عادتهای اجتماعی را در یک ملّتی به وجود آورده‌اند و در آنها تزریق کرده‌اند. اقلّاً سالها لازم است که یک عادت زشت برطرف بشود و یک عادت خوب در جان یک ملّت ریشه پیدا بکند؛ این کارِ یک ماه و دو ماه و چند ماه و یک سال و مانند اینها نیست. بنابراین من عرض میکنم آن دو شعار را که عبارت بود از تلاش برای پدید آمدن وجدان کاری و تلاش برای پدید آمدن انضباط اجتماعی در مردم، در داخل جامعه، در مسئولین، در کارگزاران کشور، در هر کسی که به هر کاری مشغول است، باید ادامه بدهیم. چه جوری ادامه بدهیم؟ باید کسانی که اهل مسائل فرهنگی هستند، آن را ترویج کنند؛ آن را برای مردم درست بشکافند و تبیین کنند. آن کسانی که اهل برنامه‌ریزی هستند، برای دمیدن این دو روحیه در مردم برنامه‌ریزی کنند. آن کسانی که اهل کار و تلاش هستند، اینها را در خودشان به وجود بیاورند؛ هر کسی این تلاش را برای خود بکند. آن کسانی که به مردم تذکّر میدهند و تبلیغ میکنند، در این‌باره با مردم حرف بزنند. کاری کنیم که کار و عمل سازنده ــ چه عمل فرهنگی، چه عمل اقتصادی، چه عمل اجتماعی، چه عمل سیاسی ــ برای آن کسی که کننده‌ی آن است، یک عمل مقدّس به حساب بیاید. از یک کارگر ساده بگیرید، تا یک مأمور ساده‌ی اداری، تا یک مدیر عالی‌رتبه، تا یک صاحب صنعت بزرگ و مهمّ در کشور، تا یک مأمور عالی‌رتبه‌ی دولتی، تا یک مسئول بزرگی که در جامعه بارهای سنگینی بر دوشش هست، تا جوانها، تا پیرها، تا یک معلّم، تا یک دانشجو، تا یک مبلّغ، تا یک روحانی، همه‌وهمه احساس کنند این کاری که دارند انجام میدهند، یک عبادت است؛ یک عمل خیر است؛ یک عمل صالح است. باید این کار را با جدّیّت و به نیکی انجام بدهند که از نبیّ اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) نقل شده است که فرمودند: رَحِمَ اللّهُ اِمرَأً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه؛5 رحمت خدا بر آن انسانی که وقتی کاری را انجام بدهد، آن را نیکو و محکم و متقن و صحیح انجام بدهد. از سرهم‌بندی و کار را به امان خود رها کردن و به حال خود رها کردن و به کار نپرداختن و بی‌اعتنائی به استحکام یک کار بشدّت پرهیز بشود. این مربوط به وجدان کاری است. در مورد انضباط اجتماعی هم همین، که همه حدّ اجتماعیِ صحیحی را که قانون معیّن میکند و مقرّرات تعیین میکند و حدود الهی آن را معیّن کرده، با دقّت رعایت بکنند تا زندگی همه، زندگی صحیح و سالمی باشد. این دو شعار را امسال حفظ کنید؛ گویندگان بگویند؛ نویسندگان درباره‌ی آن بنویسند؛ مسئولین درباره‌ی آن برنامه‌ریزی کنند؛ آحاد جامعه خودشان را با این معیار بسنجند، و پیشرفتهای خودشان را ملاحظه کنند. این توصیه‌ی اوّل امسال من.