بیانات و مکتوبات 1374
13. درگیری نظامی میان جناحهای رقیب سیاسی در سومالی، به همراه خشک‌سالی، باعث شد تا این کشور در سال 1992 با قحطی و گرسنگی مواجه شود. در این شرایط، آمریکا تحت پوشش مصوّبه‌ی شورای امنیّت سازمان ملل و در ظاهر برای تأمین امنیّت کاروانهای امدادی و کمکهای ارسالی سازمان ملل برای مردم قحطی‌زده‌ی سومالی گرفتار در جنگهای داخلی، و در واقع برای تحکیم پایگاه و تأمین منافع خود در منطقه‌ی خاورمیانه و منطقه‌ی شمال آفریقا، بیش از 28 هزار نیروی نظامی به این کشور اعزام کرد و با اشغال شهرهای مختلف این کشور به سرکوب مردم پرداخت و تعداد زیادی از مسلمانان این کشور را به قتل رساند. از سوی دیگر، اشغالگران آمریکایی در طول اشغال نظامی سومالی و مبارزه با مردم و نیروهای شبه‌نظامی این کشور، متحمّل تلفات زیادی شدند که این امر با مخالفت افکار عمومی آمریکا مواجه گردید. سرانجام، بیل کلینتون (رئیس‌جمهور آمریکا) در تاریخ بیست‌وپنجم مارس 1994 فرمان خروج نیروهای آمریکایی از سومالی را صادر کرد و آمریکا بدون به دست آوردن نتیجه‌ی مطلوب، خاک سومالی را ترک نمود.
14. پس از مرگ مارشال ژوزف بُروز تیتو، رئیس‌جمهور یوگسلاوی، این کشور که از ملّیّتهای مختلفی مانند صربها، کرواتها، مسلمانها و مقدونی‌ها تشکیل شده بود، دچار تجزیه شد. کرواتها دولت کرواسی و مقدونی‌ها جمهوری مقدونیّه را تأسیس کردند امّا از استقلال بوسنی و هرزگوین که عمده‌ترین منطقه‌ی سکونت مسلمانان است، جلوگیری شد و صربها با در پیش‌گرفتن سیاست تصفیه‌ی نژادی، یکی از قساوت‌آمیزترین فجایع تاریخ اروپا را با کشتار سازمان‌یافته‌ی مسلمانان به وجود آوردند. در این میان، بی‌عملی سازمان ملل و دولتهای اروپایی و آمریکا در برابر این کشتارها و تحریم تسلیحاتی طرفین ــ که مسلمانان بوسنی با دست خالی بودند و صربها مسلّح ــ صربها را به ادامه‌ی جنایتهای خود تشویق کرد.
15. اشاره به انفجار آمیا (مرکز همیاری یهودیان) در 27 تیر 1373 که تعدادی از شهروندان یهودی‌تبار آرژانتینی کشته و زخمی شدند. در پی این حادثه، آمریکا، اسرائیل و سازمان مجاهدین خلق، ایران و حزب‌اللّه لبنان را متّهم به کشتن شهروندان یهودی کردند و این حادثه را شاهدی برای حمایت ایران از تروریسم دانستند.
16. مسلّط، بالاتر
17. طلب نور