دوّم که بر این [مطلب] مترتّب است، این است که اگر کتابخوانی شد فرهنگ رایج و جا افتاد در بین مردم ما، آن وقت کسانی پیدا میشوند که صدقهی کتاب درست میکنند؛ که الان نیست. ببینید شما چقدر روضهخوانی میشود، چقدر احسان میشود، چقدر به ایتام کمک میشود، چقدر پول و جنس و پارچه و مانند اینها داده میشود؛ آیا به همین نسبت کتاب هم داده میشود؟ به همین نسبت پول برای چاپ کتاب داده میشود؟ خیلی کم. حالا یک وقتی در گذشته مثلاً فرض کنید که یک کسانی پیدا میشدند از تجّار و بازاریهای مؤمنی ــ مثلاً آقای کوشانپور1 ــ یک کتابی چاپ میکردند و مجّانی به طلّاب میدادند؛ در حدّ معدودی این کار معمول بود؛ الان این کارها نمیشود، این کارها کم میشود. خیلی خب حالا معلوم شد یک کتاب خیلی خوبی هست و اینقدر خرجش است، این باید چاپ بشود؛ جزو صدقات جاریه باشد. خب شماها روشنفکرید، شماها آگاهید به اهمّیّت این کار، این را ترویج کنید، که اگر مسئلهی کتابخوانی جا افتاد، این هم خواهد شد. گمان میکنم باید این کارها در جامعه انجام بگیرد. ...
1. حاج محمّدحسین کوشانپور (رئیس بنیاد فرهنگ اسلامی)