بیانات و مکتوبات 1374
در زمان ما یک نفر پیدا شد که گفت اگر من تنها بمانم و همه‌ی دنیا در مقابل من باشند، من از راهم برنمیگردم؛ و او امام ما بود؛ و عمل کرد و راست گفت؛ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللّهَ عَلَیه.18 لقلقه‌ی زبان را که همه داریم. دیدید چه کرد؛ یک انسان این‌جوری، یک انسان حسینی، عاشورائی، چه میکند! خب اگر ما همه عاشورائی باشیم، حرکت دنیا به سمت صلاح، خیلی سریع خواهد شد و زمینه‌ی ظهور ولیّ مطلق حق فراهم خواهد شد. مطلب این‌جور است؛ باید این مفاد برای مردم بیان شود. پس این مطلب اوّل که در خلال بیان و تبیین و وعظ و روضه و مدح و همه‌چیز و همه‌چیز که در این ماه محرّم به وسیله‌ی مبلّغین در سراسر کشور، در سراسر دنیا، بر روی منبرها، در پشت تریبون‌ها، با شکلهای مختلف، در شهرها، در روستاها مطرح میشود، این نکته را فراموش نکنید که هدف امام حسین بیان بشود. حالا ممکن است انسان یک حدیث اخلاقی‌ای هم بفرض بخواند که خیلی هم خوب است، یا سیاست کشور را یا سیاست دنیا را تشریح کند؛ اینها لازم است، خیلی هم خوب است، امّا در خلال سخن حتماً جوری صحبت بشود که تصریحاً، تلویحاً، مستقلّاً، ضمناً، ماجرای عاشورا تبیین بشود و مکتوم و مخفی نماند.