آنچه در زمان ما اتّفاق افتاد، از همهی اینها بالاتر بود؛ یعنی در عصر تسلّط ظلم و کفر و الحاد بر سرتاسر عالم، در عصری که عدالت شده است خلاف قانون، و ظلم شده است قانون و مقرّرات در سطح بینالمللی ــ اینکه شما میبینید ابرقدرتها، آن روز دو ابرقدرت و امروز یک ابرقدرت، زورگویی میکنند و نظام جدیدی را بر دنیا میخواهند حاکم کنند، که همان نظام قبلی هم نظام حاکمیّت ابرقدرتها بود، این همان سلطهی ظلم است؛ یعنی آنچه در دنیا ظلم میشود و حقکشی میشود و تبعیض میشود، برای آن اسمهای قانونی میگذارند؛ مثل حقوق بشر، مثل دفاع از ارزشهای انسانی و از این قبیل چیزها که بدترین نوع سیطرهی ظلم این است که ظلم به اسم عدل، و ناحق به اسم حق بر دنیا مسلّط بشود ــ در یک چنین زمانی ناگهان حجاب ظلمت شکافته شد، خورشید حقیقت آشکار شد، حق به قدرت و حکومت رسید، اسلام که همهی دستها سعی میکردند آن را منزوی کنند در وسط عرصه خودش را مطرح کرد و دنیا مجبور شد که بپذیرد حضور اسلام راستین و اسلام ناب را در شکل حکومت جمهوری اسلامی؛ این به برکت عاشورا شد. شروع نهضت هم به برکت عاشورا بود که امسال بعد از گذشت 32 سال از حادثهی پانزدهم خرداد، دوباره خرداد با محرّم ــ مثل آن سال اوّل ــ همزمان و مقارن شدهاند که در پانزدهم خرداد سال 42 که دوازدهم محرّم 83[13] قمری بود، امام بزرگوار ما (رضوان اللّه تعالی علیه) در عرصهی عاشورائی و با بهرهبرداریِ بهترین شکل ممکن از ماجرای عاشورا و محرّم، توانستند پیام حقّ خودشان را و دادِ برآمده از دل خود را به گوش مردم برسانند و مردم را متحوّل کنند. اوّلین شهدای ما در ماجرای پانزدهم خرداد در تهران و در ورامین و بعضی جاهای دیگر، همین سینهزنهای حسینی بودند که آمدند و در معرض تهاجم دشمنِ عاشورا قرار گرفتند؛ این، آن روز. در سال 57 هم که مشاهده کردید: روزی که خون بر شمشیر پیروز است و ماهی که خون در آن بر شمشیر پیروز میشود؛3 این نام را امام بزرگوار استحصال کردند و خلاصهگیری کردند از همهی قضایای محرّم، این را مطرح کردند، همینجور هم شد؛ یعنی مردم ایران به پیروی از حسینبنعلی (علیه السّلام) درس عاشورا را گرفتند و خون بر شمشیر پیروز شد. این یک چیز عجیبی است در ماجرای امام حسین (علیه السّلام).