بیانات و مکتوبات 1374
فرض بفرمایید یکی از آن مسائلی که مربوط به بایدها و نبایدهای این مجلس است ــ این‌جور مجلسی با آن عظمت و شأنی که عرض شد ــ این است که ذرّه‌ذرّه‌ی وقت این مجلس قیمت دارد، نباید هدر برود. اگر ما که حالا نماینده‌ی این مجلس شدیم، در وقت لازم سرِ این مأموریّت حضور نداشته باشیم، در هنگام مباحثات داخل در مباحثات نباشیم، فرض کنید یک نفری دارد از یک چیزی دفاع میکند، دیگری دارد رد میکند، عدّه‌ای دارند بحث میکنند، ما هم برای خودمان اینجا مشغول مطالعه باشیم یا مشغول مذاکره باشیم، یا فرض بفرمایید فرصت نمایندگی را مغتنم بشماریم برای کارهای غیر نمایندگی [جایز نیست]. من عرض میکنم شغل نمایندگی اعزّ از مشاغل دیگر است و قیمت این وقت ــ وقتی که مال مجلس است؛ اگر وقت اضافی باشد، بحث دیگری است ــ بالاتر است حتّی از تحصیل علم، چه برسد به تحصیل مال یا تأمین آتیه. نباید این وقتهای عزیزی که مال این مجلس است، مال این چنین ملّتی است، به وسیله‌ی این‌جور نماینده‌ای که نماینده‌ی یک چنین عظمت و عزّتی است، صرف بشود در کاری غیر از همین مأموریّت نمایندگی. این هم یکی از آن بایدها و نبایدها است؛ یعنی در داخل مجلس، همه‌ی اهتمام باید به این کاری باشد که دارد در این صحن مجلس میگذرد یا در داخل کمیسیون دارد میگذرد؛ این اساس قضیّه است.