حجّتالاسلام مسیح بروجردی: با توجّه به اینکه میفرمایید خودِ ایشان همیشه نظراتی داشتند، ولی بعد از رحلت امام میبینیم از جانب ایشان هیچ مطلبی مخالف نظرات شما اعلام نشده است؛ لطفاً در این باره توضیح بفرمایید.
حاج احمد آقا بعد از رحلت امام، در رابطه با مسائل رهبری و بعد هم در درجهی دوّم، در رابطه با مسائل دولت، موضعی اتّخاذ کردند که بسیار تحسینبرانگیز بود. ایشان انتقادهایی هم به بعضی از امور داشتند، امّا این انتقادها در مورد مسائل دولت منعکس نمیشد یا بسیار کم منعکس میشد. در مورد مسائل رهبری هم نظر ایشان با آنچه از طرف رهبری ابراز میشد کاملاً موافق اعلام میشد و موافق هم بودند. حاج احمد آقا در برههی بعد از رحلت امام، یکی از بهترین مواضعی را که ممکن است کسی مثل ایشان داشته باشد، در دفاع از اصول و موازین انقلاب و آن چهرهی حقیقی خطّ امام اتّخاذ کرده بودند. ایشان واقعاً از جان و دل از آن مواضع و از جمله از رهبری دفاع میکردند. دفاع بسیار جانانهای که ایشان چه از اساس و اصل رهبری و چه از شخص حقیر میکردند، در بعضی از روحیههایی که ممکن بود به گونهی دیگری فکر کنند یا احساس دیگری داشته باشند، تأثیرات زیادی داشت. به هر حال، موضعی که ایشان بعد از رحلت امام اتّخاذ کرده بودند، بسیار موضع ارزشمندی بود. من معتقدم یکی از بهترین فصول زندگی ایشان عنداللّه، همین فصل اخیر است که ایشان واقعاً راه خدا، راه حق و راه صحیح را متقرّباً الیاللّه برگزیده بودند، با اینکه یقیناً توقّعات گوناگونی از ایشان بود، همانگونه که وسوسههایی هم بود. آدم میبیند در اطراف بعضی از افراد، وسوسههایی میشود؛ یقیناً در اطراف ایشان هم وسوسههایی وجود داشت؛ در این شکّی نیست، لکن ایشان قرص و محکم ایستاده بودند و همان اصولی را که مورد نظر شریف امام (رضوان اللّه علیه) بود، با قاطعیّتِ تمام ابراز میکردند.