یک نبایدهایی هم داریم. یک محرّماتی هم انقلاب دارد که آن محرّمات را هم باید در نظر داشت. من در این دو سه سال اخیر، هر وقتی که فرصتی پیدا شده است، راجع به نبایدهای انقلاب صحبت کرده‌ام؛ با جوانان، با گروه‌های علاقه‌مند به پیگیری هدفهای انقلاب و با عموم مردم و جمعیّت‌های میلیونی، الان هم اشاره‌ای میکنم. نبایدها را هم مردم خیلی خوب رعایت میکنند امّا گاهی در میان مردم یک چیزهایی مشاهده میشود که خوب است مشاهده نشود. یکی از آنها همین است که من در پیام اوّل امسال9 به شما مردم عرض کردم. این «اسرافها» و «ریخت‌وپاش‌ها» جزو نبایدها است. البتّه من میدانم عدّه‌ی کثیری از مردم رعایت میکنند. خیلی‌ها هستند که رعایت میکنند بخصوص طبقات متوسّط؛ بعضی هم رعایت نمیکنند. اسراف یک لجنزار است؛ ریخت‌وپاش مالی یک وسوسه‌ی شیطانی است. وقتی شما یک کشوری دارید که علی‌رغم سنگ‌اندازی‌های دشمنان مثل یک موجودِ فعّالِ بانشاطِ جوان به برکت هدایت الهی سر پایش قرار گرفته است تا بتواند زندگی را نو کند و از منابع عظیم ثروت در این کشور استفاده بشود و یک عدّه‌ای از دشمنها هستند که می‌بینند و میدانند و میخواهند نگذارند، آنجا باید شما ببینید چه چیزی اندک‌ضرری میزند، آن را دیگر انجام ندهید؛ اسراف از این قبیل است، پرداختن به مصارف زیادی از این قبیل است، طمع‌کاریِ بعضی از قشرها در به دست آوردن درآمدهای نادرست و ناسالم از این قبیل است؛ اینها باید نباشد. پیغمبر اکرم حضرت محمّدبن‌عبداللّه (صلّی اللّه علیه و آله) در اوّل اسلام، که آن هم یک صحنه‌ی دیگری مثل همین صحنه‌ی امروز انقلاب ما بود، با همین قضایا مواجه بودند، با همین چیزها مبارزه کردند و جنگیدند؛ منتها پیغمبر یک دوره‌ی خاص را فقط ملاحظه نمیکرد، طول تاریخ را در نظر میگرفت و با ملاحظه‌ی طول تاریخ یک سخنی را میفرمود و یک مبارزه‌ای را میکرد. در هر حادثه‌ای از این قبیل، وحی الهی نازل میشد، نفَس ملکوتی پیغمبر هم بود و نبیّ اکرم مطلب را برای مردم بیان میکرد. لذا شما در قرآن می‌بینید [میفرماید]: وَ لا تُسرِفوا؛10 زیاده‌روی نکنید. «لا تُسرِفوا» در قرآن است. در بین علما این مطلب تقریباً مسلّم است که هر گناهی که وعده‌ی عذاب برای آن در قرآن داده شده باشد، جزو گناهان کبیره است. اگر با این دید نگاه کنیم، خیلی از این کارهایی که به چشم نمی‌آید، یک وقت می‌بینید جزو گناهان کبیره است؛ و ما توجّه نداریم.

«13»