[یک] حرام دینی داریم که ضدّارزش‌های دینی است، [یک] حرام ملّی داریم که هر ملّتی چیزهایی دارد در میان خود که ضدّارزش است و [یک] حرام انسانی و بشری داریم که همه‌ی انسانها و همه‌ی بشریّت یک چیزهایی را بد و ضدّارزش میدانند. و از نظر شرع مقدّس اسلام و فرهنگ قرآنی ــ این را خوب است توجّه بکنید ــ مظهر همه‌ی ضدّارزش‌ها و بدی‌ها آن چیزی است که قرآن اسمش را گذاشته است «شیطان». شیطان مظهر همه‌ی ضدّارزش‌ها و بدی‌ها و زشتی‌ها است. هر چه در قرآن به شیطان نسبت داده شده است، بد است؛ فساد مال شیطان است، کبر مال شیطان است، تنبلی مال شیطان است، فتنه‌گری مال شیطان است، ظلم مال شیطان است، دشمنی با خوبان و با خوبی‌ها مال شیطان است. شیطان یک عنوان عامّی است که همه‌ی بدی‌ها و زشتی‌ها و ضدّارزش‌ها در منطق ادیان و بخصوص منطق اسلام و منطق قرآن به او نسبت داده شده است.

«7»