«حضور در صحنه‌های سیاسی»، یکی از بایدهای انقلاب است. زن و مرد ملّت ما از سال اوّل پیروزی انقلاب تا امروز در همه‌ی صحنه‌های سیاسی که انقلاب از او توقّع داشت حضور پیدا کند، حضور پیدا کردند؛ هر جا که لازم بود حضورِ ملّت اثبات بشود. خب گفتن دروغ که آسان است؛ دروغ که در گلوی گوینده‌ی آن مثل استخوان گیر نمیکند که نتوانند بگویند؛ رادیوهای بیگانه و رسانه‌های صهیونیستی و استکباری دائم دارند علیه جمهوری اسلامی تبلیغات میکنند و یکی از قلمهای عمده‌ی تبلیغات این است که میگفتند ملّت ایران از اسلام و از انقلاب سیر شده‌اند! خب این را چه کسی میتواند تکذیب کند؟ فرضاً در رادیوی ایران جواب بدهند «نخیر، سیر نشده‌اند»؛ با این ثابت میشود؟ چه جوری ثابت میشود؟ چه جوری ثابت میشود که ملّت ایران به انقلاب، به اسلام، به ارزشها، به هدفهای عالی همچنان متمسّک است و برای آنها همه‌ی هستی و ذهن و جان و تن خود را مایه میگذارد و در صحنه است؟ با حضور مردم. فقط حضور جسمهای مردم در صحنه‌های مورد نظر، در خیابانها، در میدانها، در مواقع خاص میتواند آن تهمتها را باطل کند. هر جا که لازم بود، این مردم مؤمن، این مردم وفادار، این مردم هوشمند و آگاه و سیاست‌فهم، حضور پیدا کردند. بیست‌ودوّم بهمن شد، روز قدس شد، تشییع جنازه‌ی فرزند امام5 شد، تشییع جنازه‌ی مراجع بزرگ تقلید6 بود، هر جا لازم شد، این ملّت حضور پیدا کرد؛ اگر مسئولین کشور کمک مالی لازم داشتند دادند؛ [وقتی اعلام شد] سارایوو احتیاج به پول دارد،7 مردم پول بدهند، هر که هر چه توانست داد. برای فلسطین، برای لبنان، برای مناطق گوناگون عالم، برای زلزله‌زده‌ها، برای مهاجرین جنگی، برای پناهندگان کشورهای دیگر، هر جایی که لازم بود، این ملّت حضور پیدا کردند؛ اینها بایدهای انقلاب است، اینها واجبات انقلاب است. واجبات را خوب انجام دادند؛ واجبات جانی، واجبات مالی، واجبات سیاسی. [اگر] در انتخابات باید شرکت کنند، شرکت کردند؛ از یک مسئول دلسوز باید حمایت کنند، حمایت کردند. هر جایی که انقلاب این ملّت را صدا زد، به انقلاب جواب دادند. اینها واجبات انقلاب است.

«11»