بیانات سال 1374
22. ترجمهی بخش عربی:
بسماللّهالرّحمنالرّحیم. سلام بر آحاد امّت اسلامی در سراسر جهان.
[عاشورا، روز عزای امّت اسلامی]
ما در روز عاشورا هستیم؛ روزی است که سالار جوانان اهل بهشت حسینبنعلی (علیه السّلام) و یاران و اهلبیت مظلومش، پس از اینکه در جنگ ظالمانه و نابرابری با عزّت و مقاومت جنگیدند، شهید شدند. امروز روز عزای بزرگی است برای همهی آحاد امّت اسلامی که عشق و ولایت به آل بیت رسول (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) دارند. دوستداران و پیروان اهلبیت (علیهم السّلام) در طول سیزده قرن بعد از این واقعهی دردناک مراسم عزای این واقعه را برگزار میکردند و سالگرد این شهادت و مقاومت و پایداری را زنده نگاه میداشتند. دشمنان اهلبیت، از مروانیان و عبّاسیان در طول دوران تسلّطشان بر مقدّرات مسلمین، سعی کردند حالت عزا و مصیبت را از این روز بزدایند، و رنگ و لعاب روز مبارک و مقدّسی را بر آن بپوشانند. از این جهت از ائمّهی اهلبیت (علیهم السّلام) نقل است که گفتند «خداوندا! این روزی است که برای بنیامیّه مبارک بود».
[علّت قیام امام حسین (ع)]
علّت اختلاف میان این دو دیدگاه در چیست؟ اگر واقعهی عاشورا را بدرستی درک کنیم، علّت این اختلاف نیز روشن خواهد شد. چرا امام حسین (علیه السّلام) قیام کرد؟ حسینبنعلی (علیهما السّلام) نوهی رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله) و وارث رسالت و دانش حکمت او، در برابر خلیفه شدنِ یزیدبنمعاویه، احساس مسئولیّت بزرگی کرد. امام حسین (علیه السّلام) خود این مسئولیّت را در حدیثی از جدّش رسولاللّه (ص) اینچنین توضیح میدهد: ای مردم! رسول خدا (صلی اللّه علیه و آله) فرمودند: «هر کس سلطان ستمگری ببیند که حرام خدا را حلال کند و عهد و پیمان خدا را بشکند، و با سنّت رسول خدا مخالفت کند، و میان بندگان خدا با گناه و دشمنی عمل کند، و با هیچ کار و گفتاری با او مقابله نکند، بر خداوند حق خواهد بود این شخص را وارد همان جایی کند که آن سلطان ستمگر را میکند.»