دوّم، «عزّت» است؛ نیروی انتظامی باید عزیز باشد. این عزّت ناشی میشود از رفتار نیروی انتظامی؛ چگونگیِ انجام وظیفه‌ی او است که او را در چشم مردم عزیز میکند. میدانید که اگر کسی آلوده شد، در چشم مردم ذلیل خواهد شد. اگر کسی دلبسته‌ی به مادّیّات معرّفی شد، در چشمها سقوط خواهد کرد؛ بدون استثنا این‌جور است، هر کسی را که میخواهید در نظر بیاورید؛ چه شخصیّت‌های مادّی، چه شخصیّت‌های معنوی. اگر کسانی که با او مواجهند و روبه‌رو هستند، احساس کردند که این آقا اسیر است، اسیر پول، اسیر شهوات، اسیر تملّق، او ساقط خواهد شد. پس عزّت به این است که یک پارسایی‌ای، یک پاک‌دامنی‌ای در همه‌جای نیرو مشاهده بشود؛ همه احساس کنند که این نیرو یک نیروی پاک‌دامنی است، خود را آلوده نمیکند به ماباِزای قلیل مادّی و با عِوضهای پست و حقیر مادّی خود را مقابل و مواجه نمیکند؛ این عزّت خواهد آورد؛ این یک امر معنوی و یک امر روحی است.

«3»