بیانات سال 1374
یک نکتهای وجود دارد که در حقیقت چهارچوب همهی اینها است که من بیشتر آن نکته را میخواهم، هم به شما عرض بکنم، هم به آحاد ملّت عرض بکنم و آن، دفاع از ارزشهای اسلامی است. یک مجموعهای که با قدرت و عزّت در میان مردم ظاهر میشود، باید همه بدانند که این مجموعه بنا دارد از ارزشهای اسلامی دفاع کند. در درون خود نیروی انتظامی هم باید ارزشهای اسلامی، ارزشهای تراز اوّل باشد، معیار باشد، میزان باشد؛ در همهی دستگاهها همینجور است. فرض کنیم در یک مجموعهای ــ فرض بفرمایید نیروی انتظامی یا یک مجموعهی غیر نظامی ــ یک عدّهای هستند که مؤمنند، پرهیزکارند، مقیّد به امانتند، پاکدامنند، معتقد به انقلابند، خود را سرباز و مدافع ارزشهای انقلابی میدانند؛ اگر وضع کلّی این مجموعه جوری بود که آن عدّهای که سربازان ارزشهای معنوی هستند، احساس کردند که در این مجموعه غریبند و تنها هستند، در این صورت باید کشف کنید که بر فضای داخلی این مجموعه ارزشهای اسلامی حاکم نیست. و اگر بعکس، کسانی در این مجموعه هستند که ضدّ ارزشهای انقلابی و اسلامی هستند، امانت را، پاکدامنی را، تقوا را، حفاظت از احکام و مقرّرات اسلامی را [رعایت نمیکنند]، و به دین و توجّه و عبادت و نماز و حضور و سایر نمادها و شاخصهای معنوی اعتنا نمیکنند ــ اگر این مجموعهای که پشت کردهاند به ارزشهای حقیقی و اسلامی و انقلابی ــ اینها احساس کردند که در این مجموعه تنها و بیپشتیبان هستند، این حاکی از آن است که بر فضای درونی این مجموعه ارزشهای الهی و اسلامی حاکم است؛ این یک معیار است؛ و در تمام دستگاههای دولتی باید اینجور باشد؛ در تمامی صحن محیط اجتماع باید اینجور باشد.