خلاصه‌ی آنچه بنده از نیروی انتظامی جمهوری اسلامی توقّع دارم، در سه خصوصیّت و سه سرفصل، قابل بیان شدن است: اوّل، «اقتدار» است؛ باید نیروی انتظامی دارای اقتدار باشد. این اقتدار همیشه با صدای کلفت و اسلحه‌ی تیز و مشت محکم نیست؛ اقتدار یک امر معنوی است و اقتدارهای ظاهری در حقیقت اقتدار نیست. باید کیفیّتی به وجود بیاید که هم خود نیرو در خود احساس قدرت بکند، هم آحاد ملّت احساس کنند که پاسبان آنها، پاسدار آنها، حافظ امنیّت فردی و اجتماعی آنها، یک مجموعه‌ی مقتدر است و میتواند از آنها دفاع کند، هم آن دشمن مخل که امنیّت را دچار اختلال میکند، باید بفهمد که آن کسی که به عنوان محافظ اینجا ایستاده است ــ یعنی همین نیروی انتظامی ــ مقتدر است. یکی، قدرت.

«2»