اگر میبینید که در کشور هنوز تفاوت و فاصلهی طبقاتی وجود دارد، و هنوز کسانی در فقر و محرومیّتند، به خاطر این است که مسئولین کشور بیش از این نمیتوانند. خرابیای که در طول سالیان طولانی به وجود آمده، عمیقتر و بیشتر از آن است که در طول این مدّت کوتاه بشود آن را برطرف کرد؛ وَالّا اگر بتوانیم، یک روز هم نباید تحمّل بکنیم. بنابراین بایستی جوری برنامهریزی کرد ــ در همین برنامهی دوّم9 که بحمداللّه انجام شد و حالا هم بخوبی پیش میرود و بعد در برنامهریزیهای بعدی ــ که مسئلهی برطرف کردن فقر و محرومیّت از کشور را در درجهی اوّل قرار بدهید که یکی از ارکان عدالت این است. البتّه همهی عدالت این نیست که ما فقر و محرومیّت را برطرف بکنیم؛ این بخشی از عدالت است و حقّاً و انصافاً بخش مهمّی است. این را در کارهایتان، در همهی بخشها، در برنامهریزیها دخالت بدهید که این در آن سیاستهایی هم که برای برنامهی دوّم ابلاغ و اعلام شد، جزو اقلام مهمّ این سیاستگذاری است.