سوّم، نیاز روشنفکران و جوانان است، که این قشری است که در مقابل شبهات قرار میگیرد. همه‌جا مخاطب شبهه‌ها اوّل، روشنفکران و اهل فکر و اهل اندیشه هستند که غالباً بین جوانان و صاحبان فکر و اندیشه و تحصیل‌کرده‌ها است؛ شبهه اوّل به سراغ اینها می‌آید. بسیاری از مردم هستند که طرف شبهه‌ها نیستند، شبهه به سراغ آنها نمی‌آید، به شبهه کاری ندارند. یک ایمانی دارند و برطبق ایمانشان دارند زندگی دینی خوبی را پیش میبرند. کسانی هستند که اهل مطالعه‌اند، با دنیا مواجه میشوند و آنها [در ذهن اینها] شبهه القاء میکنند، حرف میزنند درباره‌ی اصل دین، درباره‌ی دین اسلام، درباره‌ی اصول این دین، درباره‌ی فروع این دین، درباره‌ی معارف این دین، درباره‌ی تاریخ این دین، پشت سر هم شبهه القاء میکنند؛ کسانی باید این شبهه‌ها را برطرف کنند؛ و عمده‌ی این کار به عهده‌ی حوزه‌های علمیّه است. این بخش سوّم را کسانی که در غیر حوزه‌ها هم هستند ممکن است بتوانند انجام بدهند لکن متصدّی اصلی انصافاً حوزه‌های علمیّه‌اند، علمای دینند. اینها هستند اوّلین کسانی که باید شبهه‌ها را برطرف کنند.

«5»