بیانات سال 1374
ما عرض میکنیم که حوزهی علمیّه باید مثل یک کارخانهی تأمینکنندهی نیازهای جامعه به محققّین و مبلّغین و مدرّسین و مؤلّفین و انواع و اقسام قشرهای روحانی مرتّب کار کند و محصول خود را به طور مرتّب بیرون بدهد. ما بدانیم که پنج سال دیگر، این تعداد مبلّغِ مناسب برای مناطق گوناگون دنیا و این مقدار مبلّغ برای داخل در اختیار داریم؛ این مقدار متخصّص در مسائل قرآنی، تفسیر و مانند اینها، این مقدار مدرّس برای دانشگاهها برای اینکه بتوانند معارف دینی را تدریس بکنند و همینطور بقیّهی کسانی که در کسوت روحانیّت و با مشاغل روحانیّت به اینها نیاز است، این مقدار اشخاصی که میتوانند در مقابلهی شبهات بِایستند و با ذهن وقّاد8 خودشان شبههها را از بین ببرند و منهدم کنند، و حل کنند عقدهها و گرههایی را که از این طریق حاصل میشود؛ اینها را ما بدانیم. این کِی خواهد شد؟ آن وقتی که برنامهریزی و نظم و ترتیبی باشد.