اقامهی نماز در کشوری که پرچم اسلام را بر فراز سر خویش برافراشته و به حاکمیّت اسلام مفتخر گردیده، یکی از واجبترین فرایض است، زیرا همهی هدفهای یک جامعهی نیکبخت از قبیل: تأمین عدالت اجتماعی، دستیابی به رفاه عمومی و شکوفایی مادّی، پرورش استعدادها و خلّاقیّتها در آحاد مردم، برخورداری از دانش و بینش و تجربه، عزّت و استقلال و اقتدار ملّی، گسترش اخلاق انسانی و روابط سالم میان آحاد مردم و دیگر هدفهای والا در صورتی تأمین میشود که تربیت فردی و تهذیب اخلاقی در آحاد مردم، بویژه در کارگزاران امور کشور تأمین شود و انسانهایی پاک و برخوردار از همّت و توکّل و اخلاص و صبر و سختکوشی در آن جامعه باشند که به یاری این پشتوانهی روحی، توانایی برداشتن بارهای سنگین را دارا باشند و در برابر موانع گوناگون و بویژه امواج فساد و تباهی، یارای ایستادگی داشته باشند. هر چه شمار اینگونه انسانها در جامعه و کشوری بیشتر باشد، افق آیندهی آن جامعه و آن کشور، روشنتر و حرکت به سوی نیکبختی در آن جامعه و آن کشور، ممکنتر و آسانتر خواهد بود.