بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّة اللّه فی الارضین. قال اللّه الحکیم فی کتابه: فَلِذلِکَ فَادعُ وَ استَقِم کَما اُمِرت.2
اوّلاً از صمیم قلب از آقایان محترم که زحمت کشیدید و تشریف آوردید تشکّر میکنم و امیدوارم که این جلسه‌ی مبارک بتواند برای امّت اسلامی و بالخصوص ملّت بزرگ ایران، متضمّن برکاتی باشد. البتّه در طول این چند روز مطالب لازم و مهم از زبان آقایان محترم صادر خواهد شد و جلسه استفاده خواهد کرد؛ [امّا] بنده هم به نوبه‌ی خود بعضی از مطالبی را که به نظرم میرسد که لازم است عرض بکنم، امروز عرض خواهم کرد و از خدای متعال میخواهم که نیّت ما را در گفتن این مطالب خالص بفرماید و برای خودش قرار بدهد و به کرم و لطفش آنها را قبول بفرماید.

«1»