امروز بحمداللّه نیروهای مسلّح در جمهوری اسلامی، یعنی ارتش و سپاه، مثل دو بازوی محکم، مثل دو دست در هم گره خورده؛ دو دستی که از دو طرف، اطراف این ملّت و این کشور را با قدرت کامل حفاظت و حراست میکنند برای اینکه دشمن نتواند از بیرون و درون نگاه چپ به این ملّت و این کشور بکند. هر وقتی که یک کلمه‌ای راجع به یکی از این دو سازمان گفته میشد، و امام (رضوان اللّه تعالی علیه) بر زبان جاری میکردند، فوراً تبلیغات دشمن راه می‌افتاد نسبت به آن سازمان دیگر؛ یک کلمه امام راجع به ارتش میگفت، شایعه‌ها ــ میدانید که شایعه‌ها معمولاً از رادیوهای بیگانه شروع میشود در دهان آدمهای سست‌عنصر [گذاشته میشود]، آنها هم شایعه را پخش میکنند؛ ایادی خودشان هم که هستند ــ [به وجود می‌آمد و] فوراً میگفتند بله، امام میخواهد سپاه را چنین کند، چنان کند، نظرشان از سپاه برگشته. امام دو کلمه از سپاه تعریف میکرد، فوراً شایعه می‌انداختند که بله، بنا است ارتش را منحل کنند. امروز روزی است که این توطئه‌ها تمام شده است؛ یعنی دوران این توطئه‌ها تمام شده؛ توطئه هست، [امّا] شانسی ندارد دیگر. دو برادر، دو دست قدرتمند و بازوی نیرومند، یعنی ارتش و سپاه، با حدود و مأموریّتهای کاملاً مشخّص و جدای از یکدیگر، هر کدام بر سر کار خودشان؛ مأموریّت ارتش تحدیدشده، مشخّص‌شده، تعریف‌شده؛ مأموریّت سپاه مرزبندی‌شده، معلوم‌شده و مشخّص‌شده؛ هر دو هم به هم احتیاج دارند، هیچ کدام از هم بی‌نیاز نیستند. هر کدام هم کار خودشان را دارند.

«13»