یک وقتی یکی از این روسیاههای به عِوَض و غلط وارد صفوف اهل ایمان شده، یک چیزی گفت، امام فرمود [اگر] شما نمیخواهی برو کنار، من خودم کارها را میکنم، خودم بر دوش میگیرم بارها را. باور نمیکردند امام اینجور جوانانه وارد میدان بشود! ایمان این است؛ البتّه در او حدّ اعلایش بود، نسبت به میدانهای ماها حدّ اعلایش بود. ما حالا توقّع آنجور ایمانی را از هر کسی نداریم امّا میخواهم نمونهی عالی را به شما نشان بدهم. وقتی ارتش اینجوری شد، آن وقت میشود شجرهی طیّبه؛ حالا دارد رشد میکند.