ما در اسلام خوشبختانه از این قبیل چند مورد داریم که برتر از همه، حضرت فاطمهی زهرا صدّیقهی کبریٰ (سلام اللّه علیها) است ــ که ایّام جاری تا چندی متعلّق به آن بزرگوار است2 و من خواهش میکنم از متفکّرین، گویندگان مذهبی، دانشمندان که دربارهی ترسیم شخصیّت بانوی بزرگ آفرینش یعنی حضرت صدّیقهی طاهره (سلام اللّه علیها) هر چه میتوانند، بگویند و بنویسند؛ حرف گفتنی و نگفته در باب آن بزرگوار هنوز زیاد است ــ خب آن بزرگوار که در درجهی اوّل است امّا منحصر به آن بزرگوار نیست؛ دختر او هم که حضرت زینب کبریٰ است، یک الگوی دیگری است؛ بخصوص با یک ابعاد جدیدی. یعنی زینب کبریٰ (سلام اللّه علیها) نقش همسر را، نقش مادر را، نقش یک زن برجسته و ممتاز در خاندان پیغمبر را در مدینه به بهترین وجهی ایفا کرده است. شخصیّت آن بزرگوار در مدینه قبل از حادثهی کربلا، یک شخصیّت برجسته و معروف و ممتازی بوده است، همچنان که بعد از حادثهی کربلا هم، منهای آن مدّت کوتاه مربوط به شام و قضایای کربلا، باز نقش این بزرگوار، یک نقش خیلی برجستهای است؛ شخصیّت ممتازی است. یعنی اگر فرض میکردیم که حادثهی کربلا اصلاً نبود ــ که ما آنچه دربارهی زینب کبریٰ (سلام اللّه علیها) مدام میگوییم و میشنویم، مربوط به ماجرای کربلا است ــ باز زینب کبریٰ (سلام اللّه علیها) یک شخصیّت برجسته، یک انسان بزرگ، یک زن قابل تبعیّت و پیروی محسوب میشد. از لحاظ علمی، از لحاظ تقوایی، از لحاظ پاکدامنی و طهارت، از لحاظ برجستگی اخلاقی، از جهت محور بودن برای همهی کسانی که به مسائل معنوی و اخلاقی و دینی توجّهی دارند، از جهات گوناگون، یک استاد، یک معلّم ــ معلّم معنویّت، معلّم اخلاق، معلّم رفتار اسلامیِ زن ــ محسوب میشد.