بیانات سال 1374
بسماللّهالرّحمنالرّحیم
الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین المکرّمین المطهّرین سیّما بقیّة اللّه فی الارضین.
قبل از شروعِ عرایضم، به عنوان سپاسگزاری از احساسات پُرشور و صمیمانه و محبّتآمیز شما برادران و خواهران عزیز، میخواهم چند دعا بکنم تا تفضّلات الهی را به برکت دعای شما و دلهای پاک و نفَسهای گرم [شما] متوجّه به جمع خودمان بکنیم. پروردگارا! تو را به پاکان درگاهت سوگند میدهیم، فضل و رحمت و برکت خودت را بر این مردم نازل بفرما. پروردگارا! نور هدایت را در دل یکایک مرد و زن این جمعیّت بتابان. پروردگارا! این احساسات را، این صمیمیّتها را، این دلهای پُرمحبّت را منظور نظر ولیّت و حجّتت حضرت بقیّةاللّهالاعظم (ارواحنا فداه) قرار بده. پروردگارا! آنچه میگوییم و میشنویم و میکنیم، همه را برای خودت و در راه خودت قرار بده.