بیانات سال 1374
و آن دوّمی: وَ توبوا اِلَی اللّهِ جَمیعًا اَیُّهَ المُؤمِنون. عزیزان من! به خدا باید برگردید، خدا را فراموش نکنید. جوانان عزیز! مواظب اخلاق الهی و اسلامی که یک ودیعهای است در میان این ملّت، باشید. مواظب باشید. امروز یکی از هدفهای اساسی دشمنان شما این است که اخلاق جوانهای این ملّت را فاسد کنند؛ دارند تلاش میکنند، سرمایهگذاری میکنند برای این کار. چه کسی باید مواظب باشد؟ همه، مخصوصاً خود جوانهای مؤمن. آن ملّتی که با خدا آشتی باشد، آن ملّتی که تضرّع و توسّل به خدا را فراموش نکند، راه زندگیاش هم هموارتر خواهد شد: وَ یا قَومِ استَغفِروا رَبَّکُم ثُمَّ توبوِّا اِلَیهِ یُرسِلِ السَّماءَ عَلَیکُم مِدرارًا وَیَزِدکُم قُوَّةً اِلی قُوَّتِکُم؛7 قرآن اینجور به ما یاد میدهد. یعنی استغفار، به خدا برگشتن، توجّه، رعایت امر و نهی الهی، پاکدامنی، تقوا، راستگویی، روح برادری و برابری، احسان به زیردستان، تواضع در مقابل برادران و خواهران مسلمان، کمک به درماندگان، عبادت پروردگار، نوافل، تلاوت قرآن، دعا و توسّل و تضرّع و مانند این چیزها وقتی در یک کشوری و در میان ملّتی وجود داشته باشد، اگر همراه با آن عامل دیگر هم که تلاش باشد بشود، هیچ چیز نخواهد توانست آن ملّت را از پیمودن راه سعادت و صلاح باز بدارد. مراقب باشید! دوران سازندگی، دوران جهاد اکبر هم هست؛ خودسازی، مبارزهی با شیطان و مبارزهی با نفْس و توبهی الیاللّه. این استان اهل توسّل و تضرّع و توجّه به خدا و اقامهی مجالس و محافل دینی است؛ از قدیم هم اینجور بوده است، بعد از انقلاب هم بهتر و بیشتر و باکیفیّتتر شده است. من به جوانها توصیه میکنم نماز جماعت را، حضور در مساجد را، اقامهی مجالس دعا و تضرّع را، فهمیدن مفاهیم این دعاها را که بفهمید چه میگویید با خدا و چه صحبت میکنید، جدّی بگیرید. از یک طرف، بازوان فعّال و گام استوار در راه سازندگی علمی و عملی، از یک طرف، دل خاشع و خاضع در مقابل پروردگار و توجّه و توسّل به خدای متعال و استمداد از اولیای مطهّر و معصومش، بخصوص حضرت بقیّةاللّهالاعظم (ارواحنا فداه) خواهد توانست همان حیات طیّبهای را که قرآن وعده کرده و انقلاب برای آن است، انشاءاللّه برای شما مردم به ارمغان بیاورد.