امروز در قلب اروپا همان حرفی را میزنند که شما میزنید. جوانهای شما جهاد فی‌سبیل‌اللّه را به بوسنیایی‌ها یاد دادند. جوانهای شما این کار را کردند، آنها که بلد نبودند این کار را. یکی از جوانهایی که در بوسنی مجاهدت کرده بود، برای من نقل میکرد؛ میگفت وقتی که این جوانهای بوسنیایی به زمینه‌ی اسکناس‌های جمهوری اسلامی نگاه کردند و عکس [شهید] فهمیده ــ پسرک فداکار سیزده‌ساله ــ را دیدند، دیدند روی پیشانی‌اش یک چیزی بسته است. پرسیدند این چیست؟ گفتیم که این علامت بسیجی‌های ما است که در میدان جنگ و جهاد فی‌سبیل‌اللّه پیشانی‌بند می‌بستند. گفت این جوانهای مسلمان بوسنیایی صف کشیدند و لباسهایشان را، پیراهنهایشان را تکّه‌تکّه کردند و آوردند پیش ما، گفتند اینها را روی لباسهای ما هم بنویسید. ما می‌نوشتیم، اینها می‌بستند به پیشانی‌شان! و ندای اللّه‌اکبر این‌جور در قلب اروپا طنین انداخت. همه‌ی دنیا هم دارند با آنها مبارزه میکنند امّا شما می‌بینید، جلوی چشم شما است. سال گذشته میگفتند که بوسنی به همین زودی‌ها شکست میخورَد،7 امسال شما دارید می‌شنوید که روزبه‌روز دارند پیش میروند. بله، وقتی که بِایستند همین است؛ [وقتی] با ایمان به خدا کسی مجاهدت کند، این[طور] است.

«12»