ملّتها را که تحت تأثیر تبلیغات رسانههای صهیونیستی هستند کاری ندارم، ممکن است اشتباه کنند ــ افکار عمومی را رسانههای عمومی به این ور و آن ور میکشانند ــ امّا در بین سردمداران سیاستهای جهانی کسی نیست که نداند فتحی شقاقی8 شهیدِ راه یک ارزش انسانی بود. کیست امروز سربازی را که برای برگرداندن خانهی خود از دست اشغالگران میجنگد، تحسین نکند و ستایش نکند؟ چرا سرداران جنگها و سربازان فداکار معلول جنگهای آزادیبخش در همهجای دنیا مورد احترامند؟ چرا سرباز گمنام ــ یک حرکت نمادین ــ در همهجای دنیا مورد احترام است؟ این سرباز مگر چه کار کرده است؟ این سرباز یا آن سردار یا آن معلول جنگی در آفریقا، در اروپا، در هر جای دنیا که شما نگاه کنید، همان کاری را کرده است که فلسطینیهای مظلوم امروز دارند میکنند، سرداران فداکارشان دارند میکنند، شهدای غریبشان دارند انجام میدهند. کیست که اینها را از اعماق جان تحسین نکند، اگر پابند به ارزشهای انسانی باشد؟ امّا در شهادت آن شهید هیچ چشمی از چشمهای استکباری نگریست؛ هیچ قطرهی اشکی از این چشمهای دوختهی به مطامع حیوانی خودشان فرو نریخت. آن وقت برای قاتل او، برای یک تروریست سابقهدار میآیند اشک میریزند! وای بر آن ملّتهایی که رهبرانشان اینجور کسانی هستند! دل میسوزد بر حال ملّتی مثل ملّت آمریکا که از اینجور رهبران حقیر و ضعیف و فاقد ارزشهای انسانی برخوردار است. حالا شاهحسین9 و امثال او را که نوکرصفتیشان در طول سالهای طولانی مشهود همه است، نمیخواهم یادی بکنم و اسمی بیاورم. این دنیا است. این دستهایی است که دارد حرکتهای جهانی را به سمت هدفهای مشخّص شکل میدهد. این است پنجهی خونینِ ننگینِ صهیونیسم بر صحنهی سیاست دنیا که مظهرش هم آمریکا است.