البتّه این را در حاشیه عرض کنیم که غرب دارد چوب این را بتدریج خودش میخورد؛ مثل همان کسی که در دست خود یک ظرف پُر از مایع میکروب طاعون بگیرد و در آب مشروبِ خانه‌ها یکی‌یکی بریزد؛ خود او بالاخره دچار طاعون خواهد شد. امروز این طاعون فساد دارد خودش را در غرب نشان میدهد، به طوری که عقلا دستپاچه شده‌اند که این چه وضعی است و این در مطبوعاتشان ــ در مطبوعات آمریکا و مطبوعات مهمّ اروپا و بخصوص آمریکا ــ منعکس است که ما اینها را می‌بینیم. خب پس یک عیب بزرگ هم فساد همه‌گیری است که مثل یک سِیلی به سمت جوانهای کشورها سرازیر شده است؛ سیل فساد و تباهی. اثر این چیست؟ اثر این، این است که جوانی که فاسد شد، به فکر اصلاح نمی‌افتد، انگیزه پیدا نمیکند، دین و معنویّت و ایمان، دیگر برای او معنا پیدا نمیکند، سیاست به معنای صحیح، دیگر برای او معنایی ندارد. بله، ممکن است از روی اجبار برای نان بخور و نمیر درس بخواند امّا آن درس هم همراه با فساد است؛ وقتی متخصّص شد، وقتی از درس فارغ شد، تازه یک آدم فاسد است؛ این عیب بزرگ جوامع اسلامی است؛ عیب دوّم و آفت دوّم که واقعاً انسان وقتی میبیند ابعاد این عیب عظیم و آفت بزرگ را، به خدای متعال پناه میبرد. این دو عیب بزرگ و آفت بزرگ در دنیا.

«7»