و بسیج یک فرهنگ است؛ بسیج در حقیقت یک حرکت فرهنگی است. «فرهنگ بسیجی» یعنی آن چیزی که ما برای هر یک از آحاد جامعهی اسلامی آن را آرزو میکنیم. اینکه میگوییم همه باید بسیجی باشند، معنایش این است: بسیجی کسی است که برای ارزشهای اسلام اهمّیّت قائل است، معتقد به خدا است، خاضع و خاشع در مقابل پروردگار عالمیان است، در دل، مشتاق صلاح است، میخواهد صالح باشد، میخواهد پاک باشد، میخواهد از رذایل اخلاقی دور باشد، میخواهد روزبهروز اُنس خود را با خدا بیشتر کند، میخواهد بندهی خدا باشد و بر طبق فرمان خدا زندگی کند و این را سعادت میداند؛ سعادت را در شهوات زودگذر زندگی نمیداند، سعادت را در این نمیداند که لباس الوان و رنگارنگ بپوشد و در معرض دید این و آن قرار بدهد، به قدر یک ساعت خود را ارضاء بکند و بعد هیچ؛ روح او با این چیزهای کوچک و حقیر ارضاء نمیشود، روح او با معارف الهی ارضاء میشود؛ بلندهمّت است، خواستههای او بزرگ است: خواستهی او اعتلای کشور است، خواستهی او نجات همهی آحاد بشر است، خواستهی او این است که در جامعهی او فساد نباشد، فقر نباشد، تبعیض نباشد، بیعدالتی نباشد، خواستهی او این است که دشمن بر او مسلّط نباشد. از اینکه زیر پرچم آمریکا یا یک قدرت بیگانه زندگی بکند و مثل حیوانات بِچَرد بیزار است؛ برای او فرق میکند که بر کشور او چه کسی فرمان براند ــ یک انسان فاسد، یک فاسق و فاجر، یک مزدور بیگانه یا بندگان صالح خدا؛ برایش تفاوت میکند ــ او اهمّیّت میدهد به اینکه در خانهی او، در محیط زندگی او، حکومت، حکومت اللّه باشد، نه حکومت دشمنان اللّه؛ لذا برای این کار میایستد.