سوّم این است که روحِ کار در جوانان حوزه باید بیدار بشود؛ این هم یکی از راههای علاج است. یعنی در جوانهای حوزه ــ جوانها که عرض میکنم، نه اینکه حالا هر جوانِ خامِ ازراهرسیدهای؛ نه، فضلای جوان؛ الان بحمداللّه حوزه یک طبقهی بزرگی از فضلائی دارد که سنین اینها در حدود چهل یا کمتر از چهل یا حول و حوش چهل است، تدریس کفایه میکنند، تدریس مکاسب میکنند، بعضی تدریس خارج میکنند؛ سالها در درس فقه و اصول نشستهاند، بعضی مباحث دیگر هم دارند؛ اینها را میگویم ــ بایستی روح کار زنده بشود. آن کسانی که عرض میکنیم مخاطبین ما هستند، باید روح کار را در اینها زنده کنند؛ اگر آنها نکردند، خود اینها بایستی حرکت کنند، تلاش کنند و همّت بگمارند.