بیانات سال 1374
یکی از این سه خصوصیّت این است که این شهر سابقهی بسیار زیادی دارد در پیروی از اهلبیت و اتّصال به اهلبیت؛ یعنی شهر قم در طول 1200 سال یا بیشتر، همواره یک شهر وابستهی به اهلبیت شناخته شده است. بنده شهر دیگری را با این خصوصیّت سراغ ندارم. بعضیها هستند مثل کوفه یا مدینه که قبل از قم بلد اهلبیت بودهاند لکن این خصوصیّت را دشمنان اهلبیت در برهههای زیادی از زمان از آنها سلب کردند، امّا این شهر قم از همان زمانی که محدّثین بزرگ و علمای بزرگ، اوّلین حوزهی علمیّهی مهمّ تشیّع را انحصاراً در آن تشکیل دادند ــ از زمان اشعریّون و بقیّهی رجال و اعیان محدّثین قم ــ در دنیای اسلام به این جهت شهرت پیدا کرد؛ لذا شما میبینید در آن زمان از اطراف و اکناف عالم اسلام کسانی راه افتادند، آمدند در قم ساکن شدند. شاگردان بسیاری از محدّثین معروف و از جمله تلامذهی یونسبنعبدالرّحمن و ابراهیمبنهاشم که از کوفه بلند شدند آمدند در این شهر سکونت کردند، مؤسّس این حوزه نیستند بلکه مجذوب این حوزه هستند. اینجا قبل از اینکه آنها هم بیایند، محدّثین زیادی بودند. حتّی اگر از این جلوتر هم برویم، در همان اواخر قرن دوّم هجری که حضرت علیبنموسی الرّضا (علیه آلاف التّحیّة و الثّناء) به طرف ایران آمدند و به خراسان رفتند، شهر قم معروف بود به پیروی از مذهب اهلبیت. این خصوصیّت برای شما مردم قم تقریباً از 1200 سال قبل تا امروز هست؛ این مخصوص قم است. فرهنگ مذهبی و اسلامی و فرهنگ اتّصال به اهلبیت در این شهر، ریشهدار است؛ چیز جدیدی نیست؛ مال امروز و دیروز نیست. شما به عنوان پیروان ولایت اهلبیت در اینجا دوازده قرن ریشه دارید. اُمرائی هم که بر اینجا حکومت کردند، مثل آل صفی و دیگران همینجور بودند؛ مردم هم همینجور، علما هم همینجور؛ تا امروز که گلدستهای از حقایق امامت و ولایت در این شهر بنا شد و دنیای اسلام را معطّر کرد. این یک خصوصیّت که انحصاری قم است.