و آن وقت، صفای طلبگی، همان دریاچه‌ی زلال آرامی است که طوفانهای مادّیگری، سکون و طمأنینه‌ی الهی آن را برنیاشفته است. همان صفا است، همان معنویّت است، همان حجره‌ی ساده و متواضع و کم‌توقّع طلبگی است یا خانه‌ای که از حجره خیلی بیشتر نیست. لذاست که این جمع را بنده در دل خود خیلی ارج میگذارم و خیلی قدر میدانم و از خدا میخواهم که آنچه رضای او است، آنچه به سود این جمع و حوزه‌های علمیّه و طبعاً به سود جهان اسلام است، در این فضا منعکس کند و به دلها و گوشها برساند.

«3»