بیانات سال 1374
این نظامی که بر اساس بعثت است، برای زندگی سعادتمند و راحت بشر است، و این جز با آن دو تأمین نمیشود. و اگر اینجور شد، دیگر دشمنیها هم اثر نمیکند. خیلیها متحیّرند که چه شده است که جمهوری اسلامی آن روزی که دو ابرقدرت بود و هر دو ابرقدرت علیه او اقدام میکردند، به او آسیبی نمیتوانستند برسانند، و امروزی که یک ابرقدرت نابود شد، از بین رفت و یکی مانده است، او و همدستانش ــ چه دولتهای پیشرفته، چه دولتهای ضعیفی که از روی حقارت و ذلّت، همدستی آمریکا را قبول کردهاند ــ همه با هم تلاش میکنند [امّا] نمیتوانند به جمهوری اسلامی ضربهی کاری وارد کنند! سِرّش همین ایمان مردم، توجّه مردم، پایبندی مردم به دین، حضور معنویّت در زندگی مردم و احساس این [است] که نظام جامعه به سمت عدالت است؛ علّتش اینها است. البتّه دشمن خیلی عربده میکشد، خیلی تهدید میکند، اقدام هم میکند منتها اقدام او اقدام مؤثّری نیست. فرق است بین یک نظامی که از مردم خود بریده است و ملّتی که متّکی به معنویّت نیست، با ملّتی که با نظام خود، با حکومت خود یکپارچه است، بین آنها ارتباطات مستحکم هست، مردم دولت را، رئیسجمهور را از خود میدانند، از فرزندان خودشان هم گاهی بیشتر دوست میدارند، نمایندگان مجلس را، رؤسای قوا را مردم دوست میدارند، به اینها علاقهمندند، اینها را از خودشان میدانند، و از ایمان و معنویّت هم برخوردارند. این ملّت را، این دولت را نمیشود مقایسه کرد با آن نظام بریدهی منقطع از مردم خود؛ مردم بیروحیه و نظام بیپشتوانه. لذاست که آن تهدیدها اثر نمیکند.