[پس] دوّمین هدف همه‌ی انبیا در کنار آن ذکر، تأمین عدالت است. اینها، دو هدف اصلی است. البتّه یکی اصلی‌تر است و آن همان مسئله‌ی تذکّر است؛ آن ریشه‌ای است، آن اساس قضیّه است. اگر غفلت آمد، هیچ چیز عاید نخواهد شد، عدالت هم به وجود نمی‌آید. لذا شما دیدید آن کسانی که ادّعای عدالت اجتماعی میکردند، نظامهای مدّعی عدالت اجتماعی، هیچ چیزی نتوانستند به مردم جوامع خودشان هدیه بکنند از نوع عدالت؛ چرا، چیزهای دیگر دادند، فضانوردی به آنها دادند، موشکهای قارّه‌پیما برایشان درست کردند امّا عدالت اجتماعی را نتوانستند مستقر کنند. عدالت اجتماعی در سایه‌ی اصلاح انسان، اصلاح نفوس، اصلاح بواطن، در سایه‌ی توجّه به خدا و در سایه‌ی ذکر حاصل خواهد شد.

«8»