یک بار این تجربه به نحو صحیح مورد استفاده قرار گرفت و همان یک بار پیروزی مطلق به دست آمد و آن، داستان انقلاب اسلامی در زمان ما بود. خدای متعال امام بزرگوار را، این شخصیّت را این‌جور آفریده بود که احساس شکست نمیکرد، احساس خستگی نمیکرد؛ در روح او احساس ناکامی راه نداشت؛ در سخت‌ترین حالات هم قصد پیشرفت داشت. در دوره‌ی هشت‌ساله‌ی جنگ، شما خودتان از نزدیک دیدید. در سخت‌ترین حالات هم آن کسی که تصمیم بر عقب‌نشینی نداشت، شخص امام بود؛ قرص و محکم مثل کوه ایستاده بود. خب، وقتی یک کوه به آن استواری پشت سر انسان هست، انسان راحت مبارزه میکند. دوران مبارزه هم همین‌جور بود؛ این‌همه شکست، این‌همه کتک، این‌همه فشار، پیرمردْ در تبعید، در زندگی‌های سخت! امام بزرگوار جوان نبود که مشغول مبارزه شد؛ ایشان اوّل شروع مبارزه، یک مرد شصت‌وسه‌ساله بود. من در یادم هست، ایشان در همان سخنرانی‌های سال 41 میگفتند که «من از چه بترسم؟ چرا بترسم؟ من را خواهند کشت؟ خب من 63 سالَم است؛ تازه در سنّ پیغمبر اکرم و امیرالمؤمنین که از دنیا رفتند، من هم از دنیا خواهم رفت؛ چه سعادتی از این بهتر؟».9 این منطق او بود و امام آن روز 63 سالش بود. از دوران پیرمردی، این مرد شروع کرد به مبارزه که موقعیّت آن روز مناسب بود و تمام این زحمات را در دوران پیری، ایشان تحمّل کرد. در هشتادسالگی ایشان شروع کرد به این انقلاب به این عظمت و ده سالِ بین هشتادسالگی و نودسالگی را با این قضایای عظیمی که شما شاهدش بودید گذراند: تهدید آمریکا، تهدید شوروی، اتّحاد دو ابرقدرت، جنگ هشت‌ساله، حمله‌ی به طبس و مانند اینها، محاصره‌ی اقتصادی، محاصره‌ی تبلیغاتی، محاصره‌ی سیاسی؛ [امّا] این کوه استوار مگر تکان خورد؟ لا تُحَرِّکُهُ العَواصِف؛10 هیچ طوفانی نتوانست او را تکان بدهد، لذا پیروز شد. یک بار این تجربه عمل شده است و این داستان انقلاب ما است که ملّت پشت سر این مرد ایستادند، مبارزین ایستادند، کسانی که دلِ مبارزه داشتند ایستادند، صفوف بر حسب آمادگی پشت سر هم تا ضعیف‌ترین انسانها پی‌درپی آمدند، ایستادند و دشمن مغلوب شد. امروز دشمن مغلوب ما است. مگر نمی‌بینید؟ امروز دشمن مغلوب انقلاب اسلامی است. این تشرها و سروصداها و جنجالهای تبلیغاتی و ادای قدرتمندانه از خود درآوردن‌هایی که امروز شما در دنیا مشاهده میکنید، همه نشانه‌ی شکست است. ...... از این انقلاب است. اینکه رؤسای آمریکا به هم افتاده‌اند، مسابقه گذاشته‌اند برای اینکه علیه جمهوری اسلامی و نظام اسلامی حرف بزنند و طرح بدهند و تصمیم‌گیری بکنند، نشانه‌ی احساس شکست آن ابرقدرت از انقلاب اسلامی و پیروزی ملّت ایران است در این صحنه‌ی عظیم هفده‌ساله از اوّل تا حالا؛ به خاطر ایستادگی است.

«11»