یک نکته‌ی دیگر هم من در باب تبلیغ عرض کنم. این را به فضلا و زبدگان قم هم عرض کردیم،7 به شما هم حالا عرض میکنیم؛ اینها باید [عملی] بشود. عزیزان من! امروز حکومت اسلام و دوران حاکمیّت اسلام است. امروز اگر یک جای کارمان لنگ باشد، از ما هیچ عذری پذیرفته نیست. خب زمان طاغوت، زمان حاکمیّت کفر میگفتیم وسایل و ابزار در اختیار ما نیست [امّا] امروز علمای دین و روحانیّون نمیتوانند این حرف را بزنند. اگر امروز جامعه‌ی علمی و دینی، یعنی همین جامعه‌ی روحانیّت و علمای دین، به آنچه نیاز زمان و نیاز کشور و نیاز جامعه و نیاز جهان اسلام است، کماهوحقّه عمل نکنند، عذری پیش خدای متعال ندارند؛ کمااینکه پیش تاریخ هم ما عذری نداریم. آیندگان در ذهنشان سؤال جدّی خواهد بود. لذاست که این چیزها را باید توجّه کنیم، باید اقدام بکنیم. البتّه شاید هر فردی از افراد قادر بر اقدام نیست امّا وقتی مجموعه بخواهد، وقتی همه‌ی آحاد بخواهند، میشود؛ ممکن نیست انجام نگیرد. عمده این است که همه بخواهند این‌جور بشود.

«11»