عزیزان من، برادران و خواهران نمازگزار مؤمن! اینها را من بیشتر برای خودم میگویم و برای کسانی که دستی در کارها دارند و مثل خود ما دوششان زیر بار بخشی از ادارهی جامعهی اسلامی است؛ امّا این مال همه است، مال یک قشر خاص و مال یک جماعت خاص نیست. امیرالمؤمنینی که توانست کاری کند که میلیونها انسان، اسلام را و حقیقت را به برکت شخصیّت او بشناسند، اینجور زندگی کرد. امیرالمؤمنینی که نزدیک به صد سال بر روی منبرها او را لعن کردند و همهجای دنیای اسلام علیه او بدگویی کردند، هزاران حدیث جعلی علیه او یا علیه حرفهای او خلق کردند و دادند به بازار افکار [امّا] توانست بعد از گذشت این سالهای طولانی خود را از زیر بار این اوهام و خرافات بیرون بیاورد و قامت رسای خود را در مقابل تاریخ نگه دارد، اینجوری بود که توانست. گوهری مثل علی است که میماند. گِل، خار و خاشاک، زباله و چیزهای متعفّن او را آلوده نمیکند و جوهر او را کاهش نمیدهد. در گِل هم که بیندازند یک قطعهی الماس را، الماس است، بالاخره خود را نشان خواهد داد؛ باید اینجوری جوهر پیدا کرد. هر فرد مسلمان باید این مشعل عظیم را بر بالای قلّهی حیات ببیند و به سمت او حرکت کند.