نمایندگی کار مهمّی است. من خواهش میکنم آن برادران و خواهرانی که بینهم و بین‌اللّه می‌بینند که این کار از آنها برنمی‌آید و نمیتوانند، جلو نیفتند، پیش‌قدم نشوند. حالا باز این حرف ما موجب نشود که بعضی وسوسه‌شان بگیرد، احتیاطاً کنار بروند؛ نه، آن کسانی که احساس میکنند که میتوانند، وظیفه‌ی شرعی است که بیایند. همه‌چیز در این نظام الهی از راه تقرّب به پروردگار و قصد قربت باید حل بشود. رأی هم که میدهید، انتخاب هم که میکنید، برای خدا. انتخاب هم که میشوید، نامزد نمایندگی هم که میشوید، باز مسئله، مسئله‌ی تکلیف خدایی است. بنده هم که اینجا حرف میزنم، به عنوان تکلیف خدایی باید حرف بزنم. آن کسانی هم که به مردم نامزد انتخاباتی معرّفی میکنند، آنها هم برای خدا باید [این کار را] بکنند، آنها هم باید برای رضای الهی و برای مصالح این کشور این اقدام را انجام بدهند. البتّه بحمداللّه گروه‌های مختلف در این کشور همه نسبت به این انتخابات اظهار علاقه‌مندی کرده‌اند، اظهار دعوت کرده‌اند. من از همه‌ی کسانی که در این کار، تلاش صحیح و منطبق بر اصول و ضوابط دارند، تشکّر میکنم. مردم هم البتّه میدانند بایستی به چه کسانی اعتماد کنند، از چه کسانی حرف بشنوند. هر کسی کسانی را می‌شناسد که معرّفی آنها برایش اطمینان ایجاد میکند، احساس میکند که از لحاظ شرعی مشکلی ندارد، خب بر طبق معرّفی‌ها اقدام خواهد کرد. ممکن است همه، همه‌ی کاندیداها را نشناسد؛ یک عدّه هم معرّفی میکنند. آنچه مهم است، رعایت موازین و ضوابط است.

«37»