عزیزان من! آنهایی که این مراکز را بنا گذاشتند، جز به بیرون این مرزها نگاه و دل نبسته بودند. همین جا را خارجی‌ها ساختند، خارجی‌ها برنامه‌ریزی کردند و خارجی‌ها بهره‌برداری کردند. شاید این عمارتها، قدیمی‌هایش به وسیله‌ی آلمانها ساخته شد، به وسیله‌ی انگلیسی‌ها برنامه‌ریزی شد و اداره شد، بعدها هم به وسیله‌ی آمریکایی‌ها بهره‌برداری میشد. امروز در این مرکز، ایرانی میسازد، ایرانی می‌آموزد، ایرانی فرامیگیرد، ایرانی سود میبرد؛ هدف، منافع ملّت و مصالح ملّت است؛ این چیز عزیزی است، چیز عظیمی است، قدردانستنی است. و این ملّت شایسته‌ی آن است که برای او همه در همه‌جا قصد خدمت کنند، به او بیندیشند و برای او تلاش کنند؛ ملّتی مؤمن، ملّتی بزرگ، ملّتی شجاع، ملّتی قهرمان.

«2»