خب، سؤال کنیم که چرا خدای متعال یاد دادن و کار کردن را برای بشر موجب ثواب قرار داده است؟ کارهای خدا که العیاذ باللّه گزاف نیست؛ این برای آن است که آن کمالی که خدای متعال میخواهد تا بشر در دوران زندگی به آن نائل بشود، از جمله بستگی به علم و کار دارد. جامعه‌ی بی‌کار، مردم بی‌کار، یا کم‌کار، یا بدکار، یا بی‌علم، یا بی‌سواد نمیتوانند آن‌چنان که باید، خودشان را به مراحل کمال بشری برسانند؛ یعنی زندگی دنیایشان هدر خواهد رفت. در علمِ کاملِ شاملِ حقّ متعال (عزّ و جلّ)، این معنا روشن است. لذاست گفته است اگر کار بکنید ثواب میبرید؛ هر چه این کار مفیدتر، ثواب بیشتر؛ هر چه این کار بهتر، ثواب بیشتر؛ هر چه این علمی که یاد میدهید مفیدتر، ثواب بیشتر؛ نه اینکه فقط علم دین، که اگر قرآن یاد دادید ثواب دارد امّا اگر جبر و مثلّثات و فیزیک و هندسه یاد دادید ثواب ندارد؛ نه، بچّه‌های مردم را که شما عالِم میکنید، سر کلاس که شما درس میدهید، هر درسی که میتواند یک انسان را عالِم کند، دانشمند کند، برای جامعه مفید کند، دادن این درس ثواب دارد؛ این منطق اسلام است. پس یکی ثواب الهی است.

«6»