همین اراده‌ها و همین قدرت نفسانی و معنوىِ شما جوانان موجب شد که در مقابله دنیای استکبار و کفر با نظام اسلامی - با وجود این‌که طرف مقابل شما از امکانات مادّی بیشتری برخوردار بود - شما پیروز شوید. این درس، درسی نیست که به این زودی برای یک ملت، قابل فراموش شدن باشد. این، چیزی نیست که آن را بشود یک پدیده جدا از گذشته و آینده دانست. این، یک جریان و یک حقیقت زنده است. این برای همه میدانها یک درس است.

جانبازان ما در میدان درس خواندن و در میدان سازندگی، همین قوّت و قدرت معنوی را نشان دادند. در هرجا که جای بروز نیروی حقیقی انسان بود، وقتی که شما وارد شدید، توانستید کارهای بزرگ و محیّرالعقول و ظاهراً دست نیافتنی انجام دهید. یعنی نشان دادید که وقتی قدرت معنوی باشد، حتی ضعف جسمانی هم نمیتواند تعیین کننده باشد.

با ضعف جسمانی و با کمبودهای قوای بدنی هم به خاطر قدرت اراده و قدرت ایمان و معنویّت، شما توانستید کارهای بزرگی را انجام دهید. این هم ورزش ! در میدان ورزش هم همین‌طور، پرافتخارترین حضور ایرانی در یکی از میدانهای جهانی را جانبازان انجام دادند؛ یعنی در حضوری، این جانبازان بودند که هشتاد و نه مدال طلا را به کشور ایران هدیه کردند ! معنای این پدیده چیست ؟ معنای این پدیده این است که در میدان ورزش هم مثل میدان جنگ، مثل میدان علم و میدان سازندگی و میدان مدیریّت، آنچه تعیین کننده است، نیروی اراده و ایمان و خواست و همّت بلند و خلاصه نیروی معنوی است که نیروی جسمانی را هم به