جوانان ما برترین حرف را میزنند و درخشانترین چهره‌ها را نشان میدهند - مثل رشته کشتی - تعجّبی نمیکنم. این ملت ایران است؛ شوخی که نیست ! این ملت، با استعداد است. وقتی در برخی از میدانهای ورزشی و نسبت به بعضی از رشته‌های ورزشی میبینم که ورزشکاران ما حرف قابل گفتنی عرضه نمیکنند، متأسّف میشوم و حس میکنم این‌جا در حدّ نیاز و در شأن ملت ایران کار نشده است.

من به مسؤولین ورزشی توصیه کردم، باز هم توصیه میکنم که چندین رشته ورزشی مناسب را که از نظر منطق و فرهنگ ما معنا و مضمون دارد، برگزینید و روی آن سرمایه‌گذاری کنید. منظورم فقط سرمایه‌گذاری مادّی نیست؛ سرمایه‌گذاری معنوی؛ یعنی همّت و مدیریت به خرج دهید و تلاش لازم و گزینشهای خوب بکنید، تا جوانان ما میدان پیدا کنند و در این رشته‌های ورزشی، در دنیا سرآمد شوند. بعضی از این ورزشها، ورزشهای اصالتاً ایرانی است، که از تاریخ ما برای ما به یادگار مانده است - مثل سوارکاری، چوگان بازی، یا بعضی از همین شاخه‌های ورزش باستانی - بعضی هم ورزشهایی است که از دیگران آموخته‌ایم، ولی آنها را میپسندیم - مثل ورزشهای دست‌جمعی، یا ورزشهای رزمی - اینها را گزینش کنند؛ روی اینها برنامه‌ریزی و همّت کنند.

به عقیده‌ی من، جوان ایرانی برای اوّل شدن در دنیا، هیچ چیز کم ندارد. جوان ایرانی با استعداد است. ورزشکار ایرانی دارای استعداد درخشان است. باید به او امکان داد، میدان داد و کار او را روبه‌راه کرد تا بتواند مثل ستاره‌ای در میدانهای ورزشی دنیا بدرخشد. امروز دنیا این‌طور است؛