خوبی شد و درس خیلی مهمّی بود که بفهمند استکبار یعنی چه و دولتهای مستقل و به اصطلاح بزرگ عالَم، در دنیا چه کاره‌اند. این خیلی مهمّ است. البته درباره این قضیه، این چند روز، مسؤولان کشور - در دولت، در مجلس، در وزارت خارجه - بحمدالله هر کدام به نحوی حرفی زدند؛ حرفهای خوبی هم زدند و بحمدالله حرفهای لازم در همه جا گفته شد؛ لیکن درس است.

البته میدانید که این طور قضایا، برای ما ملت ایران تجربه جدیدی نیست و بارها اتّفاق افتاده است. شلوغ کردند، جنجال آفریدند، به خیال خودشان علیه دولت جمهوری اسلامی دست به یکی کردند، گاهی سفرایشان را بردند و گاهی اولتیماتوم دادند. برای ما این چیزها تازه نیست؛ اما این اتّفاق اخیر، برای اروپا تجربه جدیدی بود. به نظر من، چنین چیزی پیش نیامده بود که دولت ایالات متّحده امریکا، با دلّالی اطّلاعاتی و سیاسی صهیونیستها، در طول دو، سه سال تلاش پیگیر، بتواند کاری کند که در درجه اوّل دولت آلمان، بعد هم دولتهای اروپایی را در تنگنایی گیر بیندازد که خودشان به هیچ وجه مایل نبودند در این تنگنا گیر بیفتند. این، تجربه جدیدی برای آنها بود. برای این که بفهمند دنیا چه خبر است، به نظر من برای آنها هم مفید است.

این قضیه، چند طرف دارد. به نظر من، کم اهمیت‌ترین بخش قضیه، اصل قضیه است. همان طور که عرض کردیم، سر قضیه قتلی که یک