وقت در قهوه‌خانه‌ای اتّفاق افتاده بود - اسم آن قهوه‌خانه هم به برکت دلال بازیهای صهیونیستها، در دنیا معروف شد؛ قهوه‌خانه « میکونوس ». عیبی ندارد، او هم سودی ببرد ! - یک خیمه شب‌بازی به اسم دادگاه درست کردند و دیدند که از این قضیه میشود استفاده کنند. به همین خاطر، شروع به طرّاحی کردند و به این جا رساندند. یک صورت سازی به اسم کار قضایی کردند که به نظر ما آنچه در این دادگاه مطرح شده است، بیارزش و بیاعتبار است. آن چند جوان بیچاره‌ای هم که در آن جا زندانی شده‌اند، اگر واقعاً اتّهامی متوجّهشان است، باید در دادگاه صالح و عادلی تجدید محاکمه شوند و حکم آنها هم معلوم گردد. این بخش قضیه، اصلاً چندان قابل ذکر نیست.

بخش عمده قضیه، انگیزه‌ها و هدفهایی است که دولتها و اقطاب جهان دنبال کردند. در درجه اوّل، دولت ایالات متّحده امریکاست که - همان طور که گفتیم - با کمک و دلّال بازی و حضور دستگاه جاسوسی صهیونیستها، این خیمه شب‌بازی را به راه انداخته است. حتماً ده سال، پانزده سال دیگر در خاطرات خودشان خواهند نوشت که بله؛ در قضیه قهوه‌خانه میکونوس، فلان کسِ ما رفت این کار را کرد، آن کار را کرد و یا فلان کس را دیده است. اینها بعداً رو خواهد شد. حالا فعلاً هر کس هم چیزی بگوید، قرص و محکم میایستند و منکر میشوند؛ اما بالاخره اندکی بعد، قضیه روشن خواهد شد. همین خودِ شما، شاید در کتابها و خاطراتی که خواهند نوشت، اینها را بخوانید.