بیانات سال 76


میکنیم، قطعاً، قاطعاً رد میکنیم ! این، به حرکتهای التقاطىِ بسیار بسیار خطرناک منتهی شد.

تعجّب نفرمایید اگر بگویم که حرکتهای التقاطیای که کشور و ملت ما را لرزاند و هنوز هم که هنوز است، تأثیرهای منفی خودش را میگذارد، از ما شروع شد ! ما که عرض میکنم، یعنی طبقه‌ی ما. کسانی از معمّمین، روی ملاحظه‌ی این‌که حالا اینها بدشان نیاید، آمدند و بیّنات شرعی و اسلامی را از قرآن و حدیث، تأویل و توجیه کردند ! به‌خاطر این‌که با نظر و فکر آنها تطبیق کند ! این‌گونه بود.

خیلی خوب است که من همین‌جا بگویم: آن کسی که من دیدم در این زمینه، انصافاً به سر مویی انعطاف - همان « شیئاً قلیلاً » که در قرآن است، « ﴿و لولا ان ثبّتناک لقد کدت ترکن الیهم شیئا قلیلا  »[1] - هم راضی نشد، مرحوم مطهری بود؛ یعنی هیچ ! بقیه، هر کسی، کمی، زیادی، یک طور؛ بعضی که دیگر تا انتها رفتند !

مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی به شخصی گفته بود شنیده‌ام تو آدم رفیق‌بازی هستی. من هم رفیق‌بازم؛ اما من تا دم جهنّم با رفیقم میروم، جلوتر نمیروم ! شنیدم که تو، تا آن توتوها هم میروی ! غرض؛ بعضیها برای این جهت، تا آن توتوها هم رفتند !

  1. 1. اسراء: ۷۴

«11»