بسیاری از کشورهایی که امریکاییها بدترین خیانتها را به آنها کردهاند، کسانی بودهاند که با خود امریکا هم ارتباطات دوستانه داشتهاند ! امریکاییها ملاحظهی کسی را نمیکنند؛ فقط ملاحظهی منافع خودشان را میکنند. رابطه، مشکلی را حل نمیکند. مذاکره با امریکا که پیشتر گاهی بعضی کسان در گوشه و کنار میپراندند و چیزی میگفتند که مذاکره کنیم یا رابطه برقرار کنیم - البته خوشبختانه کسی دیگر از این حرفها نمیزند - هیچ مشکلی را از ملتی که میخواهد تسلیم امریکا نشود، حل نمیکند؛ مگر ملت بخواهد تسلیم امریکا شود، که چنین چیزی هم محال است. مسألهی آنها، مسألهی ایستادگی ملت و دولت ایران در مقابل خواستهها و مطامع خودشان است. علاج این افزونطلبی و دیکتاتورمآبی و زیادهطلبی هر دولتی، ایستادگی و مقاومت در برابر آن است. برای ما، امریکا خصوصیتی هم ندارد. عرض کردم، مسألهی ما، مسألهی استکبار است؛ منتها دولت امریکا، دولت مستکبری است. هر دولت دیگر هم که همین خصوصیت را داشته باشد، بخواهد زور بگوید و بخواهد فشار بیاورد، ملت ایران با او همینطور خواهد بود. همه باید بدانند که ملت ایران زیر بار فشار نمیرود و زور را قبول نمیکند. تجربهی فشار وارد آوردن روی ملت ایران، تجربهی موفقی نیست؛ این را همه باید بفهمند. علاج در مقابل این فشار هم، ایستادگی و قدرت روحی و شجاعت در برخورد و سخت کارکردن است. این، علاج کار است؛ کمااینکه تا امروز ملت ایران همینگونه عمل کرده است و بحمدالله پیش هم رفته است.